کشورم این چندمین بار است
که در طول تاریخ پر خروش تو
دلاله ها و رجاله های حکومت های اسلامی
ارامش تو را برهم زده اند
این چندمین بار است
که تیر دشمن از کنار شقیقه تو گذشت
اما تو همچنان پای برجا ماندی
وراز پهلوان های تو مصون ماند
حال انکه در ارامش قبل از طوفان تو
دریا حضور داشت
هر بار طی این سده های ملول
این چندمین دشنه تیزی است
که از کمینگاه شب
برپشت پهلوان های تو فرو مینشیند
ایا خوف تو بیشتر شد
یا اشتیاق تو به پایداری
اما کدام فاجعه دردناک تر از
شکنجه تجاوز وکشتار فرزندانی بود
که در چشم خانه تو فرو نشست
به اشک دان خاطره ها رسید
وسال هاست که از ان خون می چکد
اما بی گمان
در همین نزدیکی های روز واقعه
کاوه ای بر خواهد خاست
افرین گونه
گرم وسرخ
با درفشی خون الود
گیلداد