این کتاب نگاهی دارد به چگونگی شکل گیری فرهنگ در جوامع استبداد زده ای چون ایران که فاقد امینت سه گانه اقتصادی-سیاسی و اجتماعی است. در چنین شرایطی رابطه انسانها از الگوی ارباب – رعیتی پیروی می کند به این ترتیب که هر فرد در عین اینکه به نوعی در راس قدرت است و زیر دستانی دارد که می توانند زندگی آنها را رقم بزنند خود در زیر سلطه شخص یا اشخاص مهمتر از خود است. انسانها همه به نوعی در ترس از مافوق بسر می برند و نتیجه ناگزیر این ترس دروغگویی و پنهان‌کاری است که آن نیز به دنبال خود بوجود آورنده بی اعتمادی در میان افراد است. ویژگیهای دیگری چون زبان بازی و چاپلوسی، رفیق نوازی و پارتی بازی، رشود دادن و ستاندن، عدم صراحت بیان و عدم تحمل انتقاد، تهمت زدن و غیبت کردن، رشوه‌دادن و رشوه‌ستاندن، بالادست‌پروری و زیردست‌آزاري، مقایسه‌نمودن و سرزنش‌کردن، تحقیرنمودن و بازخواست‌کردن، و ده‌ها صفتِ ناپسند دیگر که اکثریت ما از آنها در رنجیم پیامد مستقیم یا غیر مستقیم سه خصیصه فوق یعنی ترس، دروغگویی و عدم اعتماد هستند. این ویژگیها نشانگر بیماری فرهنگی است که در تکرار و در طی نسلها در ما بصورت عادت در آمده و جامعه ما را این چنین نابسامان نموده است.
برای اطلاعات بیشتر به این لینک مراجعه کنید:
https://play.google.com/store/books/details?id=DfRrCQAAQBAJ&e=EnableHomerAccountPage