دوستان عزیز و مبارز،
همانطور که آگاهی دارید، مقاومت و مبارزه مردم دربرابر رژیم اسلامی – فاشیستی ایران ادامه دارد و در سراسر کشور گستر ش یافته است. مردم و پیشاپیش آنان جوانان و زنان ایران، با شجاعت و با پرداخت هزینه های سنگین در برابر نیروهای ارتجاعی وجنایتکارمقاومت میکنند. بخشی از مردم با توسل به “فرهنگ شیعه گری”، شعارهای ضد حکومتی را مطرح میکنند، اما تعداد کثیری از جوانان، زنان و روشنفکران آگاهانه تر عمل میکنند و خواستار بر چیدن تمام عیار جمهوری اسلامی هستند وخواست های دمکراسی خواهی، سکولاریسم، و برابری طلبی را در ایران مطرح میکنند.
در خارج از کشور افراد، گروه ها و محافل مختلفی به یاری مردم برخاسته اند و به اشکا ل مختلف همبستگی خود را با مردم ایران در داخل کشور ابراز میدارند.
اما، حکومت واپسگرا و فاشیستی حاکم در ایران نیز به سرکوب و خشونت علیه مردم، تشد ید بخشیده است وهر روز جوانان مبارز و زنان آزاد اندیش را به اسارت میگیرند و شکنجه، اعدام و سنگسار میکنند.
گرچه جوانان با بهره گیری از تکنولوژی مدرن ( تلفن موبیل، ایمیل، اینترنت، و رسانه های خبری ) شبکه های سیاسی – مبارزاتی ایجاد کرده اند و کوشش های خود را همآهنگ میکنند، اما جنبش دمکراسی خواهی مردم ایران با کمبودها، موانع و مشکلات گوناگونی روبرو میباشد که باید بطور واقع بینانه و دوراندیشانه مورد ارزیابی قراربگیرند وهر چه زودتر راهکارهای عملی و موثری جستجو شوند تا بار دیگر، جنبش مردم به شکست، انحراف و ناکامی نیانجامد.
این مشکلات و کمبود ها کدامند؟
1- بخشی از مردم، با وجود ابراز تنفر نسبت به حکومت اسلامی – فاشیستی حاکم در ایران، هنوز موفق نشده اند ” فر هنگ سیاسی و مناسبات تشکیلاتی و مبارزاتی” خود را دربرابر ” فرهنگ و مناسبات ارتجاعی حاکم” و عوامل این رژیم، که با چهره های گونا گون و ترفند های مختلف نفوذ کرده اند، سامانه بخشند.
2- اکثرقریب باتفاق شرکت کنندگان درجنبش – با وجود شهامت و جانبازی دربرابر نیروهای سرکوبگر- هنوزفاقد استراتژی، طرح وبرنامه درازمدت هستند. و بهمین دلیل نیز فقط به “عملکردهای تاکتیکی روزمره ” متوسل می شوند، و به نیازها و امور مربوط به” تدارکات، تشکیلات و سایر ابزار و امکانات مبارزاتی”، برای ایجاد آلترناتیو ( قدرت جایگزین) و شکل گیری قدرت متقابل سیاسی – اجتماعی، بی توجه هستند.
پیش بینی میشود که اگر جنبش آزادیخواهانه مردم ایران با چنین کیفیت و تجهیزاتی ادامه یابد و حتی موفق به سرنگون کردن جناح افراطی و فاشیستی اسلامی در ایران شود، مشکل اساسی جامعه ایران از نظر: استقرار دمکراسی، سکولاریسم و برابری طلبی و تعالی بخشیدن فرهنگ و مناسبات اجتماعی، بجائی نخواهد رسید و “ناکامی های مردم ایران وعوامل بحرانهای مداوم اجتماعی ” تکرار و بازتولید خواهند شد.
بنابراین، ضروریست که فرهیختگان سکولار، زنان و جوانان مبارز ایران” تاریخ ناکامی های گذشته را تکرار نکنند”. هدفمند، با چشم انداز روشن و دراز مدت، و با تدارکات همه جانبه، با همآهنگی و همبستگی بیشتر وگسترده تری، در داخل و خارج از کشور به مقاومت و مبارزه خود ادامه بدهند.
با توجه به آنچه که در ایران میگذرد و روی خواهنتد داد، ضروری است که در خارج از کشور نیز نیروهای آزاد اندیش و سکولار که خواستار برچیدن جمهوری اسلامی بطور بنیادی هستند، در میان خود هماهنگی و همسوئی ایجاد کنند.
با درس آموزی از ناکامی ها و کمبود های گذشته، پیشنهاد می شود:
1- در همه نقاط دنیا که ایرانیان در آنجا مقیم هستند، در هر شهر ویا منطقه، با مشارکت آزادانه وداوطلبانه افراد مبارز، نمایندگان گروهها واحزاب سیاسی وهمچنین مدافعان حقوق بشر، “شبکه های سیاسی – مبارزاتی”تشکیل می شود.
2- در هریک از” شبکه های سیاسی – مبارزاتی”، از میان افراد داوطلب، سه تا پنج نفر بعنوان ” شورای همآهنگی” انتخاب می شوند تا اهداف و برنامه های تعین شده را به اجرا در آورند.
3 – افراد تشکیل دهنده” شورای همآهنگی”، درهرمحل و یا درهرمنطقه، بطور ادواری، جلسات مشورتی برگزارمیکنند و پس ازمشورت، طرح و برنامه ها ی تعین شده رابه اجرا درمی آورند.
4- افراد، گروهها واحزاب شرکت کننده، استقلا ل فکری- سیاسی – تشکیلاتی خود را حفظ میکنند وهژمونی ( سیطره جوئی ) هیچ فرد و گروهی پذیرفته نخواهد شد.
5- شبکه های سیاسی – مبارزاتی، در سراسر دنیا، بصورت تشکل های موازی وهمطراز با همدیگر ارتباط برقرارمیکنند وبراساس مبانی سیاسی و اهداف مشترک بشرح زیر، فعالیتهای خود راهمآهنگ میکنند :
الف – برچیدن کامل حکومت و دستگاه اداری – سیاسی – نظامی و ایدئولوژیکی جمهوری اسلامی؛
ب – جانبداری ازمبانی سکولاریسم ( جدائی دین و ایدئولوژی از حکومت)، دمکراسی خواهی و همبستگی ملی و یکپارچگی ایران؛
ج- نهادینه کردن فرهنگ دمکراسی خواهی، نوسازی جامعه، تامین رفاه اجتماعی، برابری حقوق زنان و مردان و همه اقوام و شهروندان ایران؛
برای تحقق چنین اهداف وبرنامه ها ئی، همچنین بمنظور سازماندهی مناسبات سیاسی – تشکیلاتی و مبارزاتی داوطلبانه و آگاهانه، از شما صمیمانه دعوت میشود که دراین مسیر مشترکاً گام برداریم.
این فراخوان، پس از جمع آوری اسامی افراد داوطلب و امضا کننده، انتشار خواهد یافت تا هر کدام ازشرکت کنندگان در محل اقامت خود، جلسات و مناسبات خود را( نه بطورهرمی وعمودی، بلکه بطور موازی و داوطلبانه ) سازماندهی کنند.
برای تماسگیری های اولیه و جمع آوری امضاها، همه افراد علاقمند آزادند که با دوستان خود تماس برقرار کنند و نتیجه کوششهای خود را از طریق ایجاد ” شبکه های ارتباط گیری” در اختیار افکار عمومی قرار بدهند.
لا زم به یاد آوری است که هیچ یک از تشکیل دهندگان ” شبکه های ارتباط گیری” یا ” شبکه های سیاسی مبارزاتی”، “حق ویژه ای” نخواهند داشت و همه امور بطور داوطلبانه به اجرا در می آیند.
پس از تماسگیری و مشخص شدن تعداد شرکت کنندگان، جلسات گفتگو، مشورت و تصمیم گیری نهائی از طریق ” پالتاک” سازماندهی خواهند شد.