نویسنده : حسن ماسالی
اکثریت قریب باتفاق افراد و سازمانهای سیاسی سنتی ایران که محتوا و پیکره اپوزیسیون کنونی ایران در داخل و خارج ازکشور را تشکیل میدهند، بعلت ساختار فکری- سیاسی و تشکیلاتی عقب مانده ای که هنوز به یدک میکشند، بعلت فرهنگ شکست و سرخوردگی که منجر به پرتاکندگی و تفرقه شده است، همچنین بعلت فرهنگ استبدادی و خودمحوربینی حاکم در جامعه، قادر نیستند به معضلات امروز آینده جامعه و مردم ایران پاسخ بدهند و در نتیجه در میان مردم ایران و در سطح بین المللی بی اعتبار شده اند.
* اما در درون این اپوزیسیون افرادی یافت میشوند که باین درجه ازآگاهی وشعورسیاسی دست یافته اند که باید مدبرانه و با چشم انداز روشنی وارد کارزار سیاسی شدو برای نجات مردم و کشور و همچنین برای مدیریت و نوسازی آینده ایران باید اندیشید و مبارزه کرد.
* محافل بیشماری را می شناسیم که ازتجارب سیاسی گذشته آموخته اند که باچند زن و مرد”جان باخته وچریک”قادرنخواهیم شد که به مناسبات ارتجاعی حاکم در ایران خاتمه بدهیم ولذا ، بسیاری از ما باین جمعبندی ونتیجه گیری رسیده ایم که باید در راه ائتلاف سیاسی واتحاد عمل مبارزاتی، بطور فراگروهی و فرامسلکی، بطوردرازمدت اقدام کنیم تانهایتا شرایط و مناسباتی ایجاد شوند که بامشارکت اکثریت مردم وبخش بزرگی ازنیروهای سیاسی و نهادهای اجتماعی،نه تنها رژیم حاکم را برکنار کنیم، بلکه تدارکات وزمینه سازیهای همه جانبه ای برای استقرار آزادی ونهادینه کردن دمکراسی درپایه های جامعه ودرراس قدرت سیاسی برای مدیریت آینده کشورفراهم شوند.
برای تقویت خصلتهای دمکراتیک وبرای ایجاد مناسبات سالم،مبارزه جویانه وسازنده دردرون اپوزیسیون باید در مناسبات سیاسی وتشکیلاتی کثرت گرا ودمکراتیک قرار بگیریم و مدتها با دگراندیشان همکاری کنیم تا درعمل، “فرهنگ سیاسی” ما غنای دمکراتیک کسب کند ودراین مسیر، احزاب مدرن سیاسی با رهبری دستجمعی شکل بگیرند.
باید شرایط ذهنی و راهکارهای عینی واقع گرایانه و مساعدی بوجود آوریم که از گرایشهای مختلف “چپ” تا ” محافظه کار” در یک ائتلاف و اتحاد عمل مشترک، شرکت داشته باشند. باید بجای ” نصیحت کردن”، طرح کثرت گرائی سیاسی و تشکیلاتی را با مشارکت نیروهای دگر اندیش به اجرا درآوریم. ما با همکاری های روزمره قادرخواهیم شد که ازهمدیگر بیآموزیم و اعتماد متقابل را ارتقا ببخشیم.
بایدآنچنان مناسبات سیاسی و تشکیلاتی بوجود آوریم که یک فرد”محورهمه امور” نباشدویا خودش را”پدر خوانده ” جنبش ایران نداند. باید مراقب بود که یک گروه نیزانحصار طلب وهژمونی خواه نباشد، وگرنه همان فرهنگ و مناسبات قبیله ای و دیکتاتور پروری بازسازی خواهد شد و یک فرد و یا یک فرقه، حقوق اکثریت جامعه را پایمال خواهد کرد.
قبل از اینکه برعلیه رژیم حاکم برنامه ریزی بکنیم، ضروریست که ابتدا ” کمبودها” و “توانائی های ” خودمان را بشناسیم وبطور باز و شفاف با همدیگرمورد ارزیابی قرار بدهیم تا اهداف و راهکارهائی که انتخاب میکنیم و ادعاهائی که میکنیم با توانمندی ها وخصائل ما انطباق داشته باشند.
و اگر آن توانمندی ها را هنوز نداریم، راهکارهای تدارکاتی سنجیده ای انتخاب کنیم و آنرا به تکامل مطلوب برسانیم.
ما در درون همین “اپوزیسیون شکست خورده”و در میان جوانان ، زنان و” مردم فریب خورده”ایران، با مبارزین سیاسی کاردان و اندیشه ورزان آزاد اندیش و مدیران وسازماندهندگان برجسته وبا استعداد سرو کار داریم که قادرند ما را از این مناسبات ناهنجار نجات دهند. لذاباید بگونه ای گام برداریم که نیروها واستعدادهای مزبوردرجایگاه شایسته ای قراربگیرند تابتوانند موثر واقع شوند.
راهکارهای تدارکاتی:
نشست بخشی از نیروهای سیاسی ایران که اخیراٌدر پاریس برگزار شد ، باوجود تلاشهای صمیمانه ای که از طرف عده ای از شرکت کنندگان صورت گرفت ، نتوانست به همه معضلات پاسخ مثبت بدهد. لذا مصلحت آنست که راهکارهای تکمیلی و سازنده ای جستجو شوند که تلاشهای گذشته به نتیحه مطلوب برسندو اپوزیسیون ملی و دمکرات ایران با رفع کمبودهای موجود ، مسیر تکاملی خود را طی کند و نهایتاٌ به نیروی معتبری در سطح جامعه ودر سطح بین المللی بدل شود.
برای تحقق هدف های موردضروری است که برنامه عمل تدارکاتی بشرح زیر اتخاذ شوند:
۱- ضروریست که هیئت تدارکات مشترکی ( از افراد منتخب نشست پاریس و از میان افراد کاردان دیگر) شکل بگیردتا مشترکا در راه ائتلاف سیاسی واتحاد عمل مبارزاتی گام بردارند و اپوزیسیون ملی و دمکرات ایران از پراکندگی و بحران کنونی نجات یابد.
این افراد تماس و گفتگو با افراد و محافل و گروهای موثرازطیف” چپ دمکرات” تا”محافظه کار دمکرات”را دردستور کارخود قرار میدهند.
۲- برای سرعت بخشیدن اموروایجاد تسهیلات در”گفتگوها”،ضروریست که این افراد ،یک”دبیرخانه ارتباط گیری”درآمریکا ودیگری دراروپا،و” رابطینی”درکانادا ودر استرالیا برای تماسگیری ایجاد و معرفی کنند.
۳- ازوظایف هیئت تدارکات مشترک اینستکه ضمن گفتگوبا دگراندیشان ملی و دمکرات،سمینارهای منطقه ای مشترکی در اروپا و آمریکا برگزار کنند و شرایط اتحاد وسیعتر نیروهای سیاسی و اجتماعی ایران را بصورت فراگروهی و فرا مسلکی( باتوجه به سکولاریسم، کثرت گرائی سیاسی ، همبستگی ملی و یکپارچگی کشور، دمکراسی پارلمانی) برای مبارزه برعلیه جمهوری اسلامی فراهم کنند.
۴- همچنین،هیئت تدارکات مشترک وظیفه خواهد داشت که باصلاحدید نیروهائی که شرایط هم پیمان شدن را می پذیرند،”کنگره ملی ” را بمنظورایجاد قدرت جایگزین برگزارکنند. در کنگره ملی ، خط مشی سیاسی، برنامه عمل مبارزاتی،ساختارتشکیلاتی و همچنین شورای رهبری و همآهنگ کننده جدید انتخاب ومشخص خواهند شد.
۵- درآغاز کارضروریست که حداقل هفت نفرازافراد فرهیخته، کاردان و سازمانده بطورتمام وقت (حرفه ای) نقش هماهنگ کننده امور اجرائی را برای مدت دوسال بر عهده بگیرند.
۶- کنفرانس بین المللی برای حمایت از دمکراسی و حقوق بشر درایران
بمنظور جلوی گیری از سنگسار و اعدامها در ایران و دفاع از آزادی های فردی و اجتماعی ،و همچنین بمنظور حمایت ازجنبش های مردمی و مدنی درایران، ضروریست که “هیئت اجرائی ” منتخب کنگره در یکی از شهرهای مهم اروپا و آمریکا، “کنفرانس بین المللی برای حمایت از دمکراسی و حقوق بشر “را با مشارکت کارشناسان وشخصیت های طرفدار دمکراسی و حقوق بشر( خارجی و ایرانی) در سال آینده تدارک دیده و برگزار کند.
۷- برگزاری نشستها و کنفرانس ها بمنظور تشکیل جمعیت های مدرن” سوسیال دمکراتهای ایران، و “لیبرال دمکراتهای ایران “( تدارکاتو زمینه سازی برای تشکیل احزاب مدرن اجتماعی در ایران):
تعداد قابل توجهی از مبارزین ایرانی که احزاب و گروههای فرسوده سنتی را رها کرده اند در صدد ایحاد احزاب مدرن اجتماعی هستند. “هیئت اجرائی”وظیفه خواهد داشت که با گرایشهای مختلف سیاسی رایزنی کند و آنان را در سازماندهی احزاب مدرن اجتماعی تشویق کند . و باین ترتیب زمینه را برای شکوفا سازی و گسترش جنبش نوین ملی و دمکراسی خواهی در ایران فراهم سازد.. در این رابطه، تعداد قابل توجهی از مبارزین سیاسی ایران که تمایلات ” سوسیال دمکراسی” یا ” لیبرال دمکراسی ” دارند ،میتوانند نشستهای خود را در یکی از شهرهای اروپا تدارک دیده و برگزار کنند.
۸- راه اندازی یک” وب سایت” ویژه جنبش ملی و دمکراسی خواهی ایران
بمنظور انعکاس دادن دیدگاههای جنبش ملی و دمکراسی خواهی و همچنین برقرار کردن ارتباط فکری و سیاسی با جنبش درون کشور و پخش اخبار و بسیج افکار عمومی برای حمایت از مبارزات مردم ایران، ضروریست که یک وب سایت ویژه از طرف نیروهای ائتلافی، بطور مشترک سازماندهی شود.
۹- پیش بینی و فراهم کردن امکانات مالی و تکنیکی برای اجرای طرح ها حداقل در مدت دوسال آینده.