نویسنده : حسن ماسالی
آگاه هستیم که استقرار حکومت اسلامی – فاشیستی یکی از بزرگترین موانع استقرار دمکراسی و برابری طلبی در ایران بشمار میرود و بدون برکنار کردن تمام عیار و بنیادی این رژیم جهالت و جنایت ، ما قادر نخواهیم شد گام سازنده ای در راه تحول سیاسی، فرهنگی و اقتصادی در ایران برداریم.
اما ، پرسش اساسی اینستکه: ایا نیروهای اپوزیسیون ترقیخواه،- باتوجه به خطاها و ناکامی های گذشته- خودشان را برای جلوگیری از فاجعه ای دیگر آماده کرده اند؟ آیا خبر داریم که دیکتاتوری ها و حکومتهای فاشیستی درایران ، نوزاد های ارتجاعی و فاشیستی دیگری را در دامن خود ودر جامعه پرورش داده اند که باید دربرابر چنین جریانات ارتجاعی هوشمندانه ایستادگی کرد و آنها را از صفوف اپوزیسیون ترقیخواه و برابری طلب ، طرد کنیم.
یکی از این پدیده های ارتجاعی، شکل گیری ” پان ترکیسم” در ایران میباشد. این جریان به ظاهر خواستار “آزادی و رفع تبعیض” میباشد، اما مسائل سیاسی واجتماعی را با نگرش ” نژاد پرستانه وفاشیستی ” دنبال میکنند.
فعالیتهای سیاسی که در خاورمیانه و در ارتباط با سایر ملل تحت ستم منطقه دنبال میکردم، تصادفاً در ترکیه با یک گروه بنام ” گرگهای خاکستری” برخورد کردم. این گروه کوشش میکند که با عناصر ومحافل ناراضی ترک زبان ، از ترکمنستان، قفقاز، ایران، عراق و غیره ارتباط برقرار کند تا به یک ” امپراطوری ترک زبان” دست یابند.
این گروه با برانگیختن ” احساسات شووینیستی” و با انگیزه های نژاد پرستانه و فاشیستی، بطور علنی و مخفی در ترکیه فعالیت میکند و در کشتار کردها ، ارامنه و ترور روزنامه نگاران و روشنفکران آزاد اندیش در ترکیه دست دارند.
تبعیضات حکومت مرکزی علیه اقوام و ملیتهای ایران،موجب شده است که گرایشهای ” نژاد پرستانه و شووینیستی” در ایران تقویت شوندو این امر موجب شده است که ” پان ترکیست ها” در آذربایجان ایران سیاست ” جدائی طلبانه ” را مطرخ کنند و حتی شاهد بوده ایم که در ارومیه( رضائیه) و در نقده( منطقه ای که در آن کردها و آذری ها مقیم هستند) ، با شیوه های ” شووینیستی” با کرد ها برخورد میکنند.
بنابراین، همه نیروهای سیاسی دمکرات و برابری طلب ایران، وظیفه دارند که با هرگونه سیاست تبعیض گرانه، نژاد پرستانه و ستیزه جویانه قومی و ملی و با هرگونه سیاست تجزیه طلبانه مخالفت کنند و در راه همبستگی سراسری مردمان ایران و برای همزیستی مسالمت آمیز اقوام و ملیتهای ایران و در راه گسترش و نهادینه کردن دمکراسی ، در ایران مبارزه کنند و مجال جولان دادن به این عناصر و محافل نژادپرست و ارتجاعی داده نشود.